گسترش ساکن یا این که Native
ولی با این درحال حاضر گسترش ساکن مزیت هایی هم دارااست:
مطرح ترین مزیت آن سرعت بالای نرم افزار نویسی میباشد. هرچند طراحی اپلیکیشن فرم ورک های کلاس پلتفرم مانند Xamarin (زامارین) می‌توانند از این حیث با گسترش مستقر رقابت نمایند، زیرا کدها را به گویش ساکن ترجمه میکنند. پاره ای جلوتر به‌این گزینه می پردازیم.
در صورتیکه استعمال از فرم ورک هایی که کدها را به لهجه ساکن ترجمه میکنند را کنار بگذاریم، کدهای مستقر (Native Code) از تمامی راه‌حل های دیگر سریعتر می باشند.
در حالتی که از بسط ساکن به کار گیری نمائید، ابزار های بهتری برای انواع یابی در مشت شما قرار دارا‌هستند. چون قرار وجود ندارد با یک سری لایه که به شدت انتزاعی می‌باشند راز و کله بزنید.
همینطور می توانید از چندین خصوصیت های ساکن که برای آن پلتفرم عرضه شده‌است هم استعمال فرمایید و به سطح hardware مجاورت خیس بشوید و بهتر آن را در اختیار گرفتن نمائید. (ولی شاید بعضا از ابزارهای Cross-Platform بتوانند این آیتم را هم پوشش بدهند).
اما به لحاظ اینجانب در صورتی می خواهید برای مثال اپ نویسی تلفن همراه برای اندروید را بصورت مخصوص ادامه بدهید، شایسته ترین چاره به کارگیری از بسط ساکن با ابزارهای قانونی اندروید میباشد. چون خروجی Android Studio را نمیتوانید با هیچ گوشه و کنار نرم‌افزار نویسی دیگری مقایسه نمائید. ولی در‌حالتی که بخواهید برنامه خودتان را روی تعدادی پلتفرم منتشر فرمایید، این نوع از نرم افزار نویسی گوشی شاید شایسته ترین چاره نباشد.
فرم ورک ها و ابزار های Cross-Platform
آیتم بعدی که برای اپ نویسی گوشی وجود داراست این میباشد که از ابزارها یا این که فرم ورک هایی استعمال فرمایید که می‌توانند یک اپ را روی یکسری پلتفرم بسازند. در اصطلاح به‌این ابزارها Cross-Platform گفته می شود. بستگی به نیازی که شما دارید، تعداد متعددی از این‌راه حل ها ساخت گردیده اند و می توانید از در بین آن ها گزینش فرمائید.
توسعه و گسترش کراس پلتفرم
تنی چند از این مورد ها می‌توانند کدهای مستقر برای شما ساخت نمایند و از کتابخانه های Native حقیقی وواقعی استعمال نمایند. پس در واقعیت تنها یک لایه روی لهجه و ابزارهای مستقر کشیده اند، ولی هنوز برای عمل کردن با آن ها نیاز دارید که به کارگیری از فرم ورک ها و کتابخانه های Native را بلد باشید.
سایر مورد ها یک اپ هیبرید (ترکیبی) می سازند که تنی چند از کامپوننت های مستقر و تعداد از کامپوننت های HTML را داخل خودشان دارا هستند. این نرم افزار ها معمولا بخش اعظمی از کارکرد ها و همینطور رابط کاربری خودشان، به مرورگر اینترنتی خویش موبایل نیاز دارا‌هستند. لیست آیتم های شما برای این سبک از نرم افزار نویسی تلفن همراه هر روز در درحال حاضر بزرگتر شدن میباشد. پس گزینش از در میان آن ها می‌توانید دشوار باشد. مورد ها مهم که می بایست در هنگام تعیین فرم ورک های Cross-Platform به آنان دقت داشته باشید اینها می باشند:
گسترش ساکن یا این که Native
ولی با این درحال حاضر گسترش ساکن مزیت هایی هم دارااست:
مطرح ترین مزیت آن سرعت بالای نرم افزار نویسی میباشد. هرچند طراحی اپلیکیشن فرم ورک های کلاس پلتفرم مانند Xamarin (زامارین) می‌توانند از این حیث با گسترش مستقر رقابت نمایند، زیرا کدها را به گویش ساکن ترجمه میکنند. پاره ای جلوتر به‌این گزینه می پردازیم.
در صورتیکه استعمال از فرم ورک هایی که کدها را به لهجه ساکن ترجمه میکنند را کنار بگذاریم، کدهای مستقر (Native Code) از تمامی راه‌حل های دیگر سریعتر می باشند.
در حالتی که از بسط ساکن به کار گیری نمائید، ابزار های بهتری برای انواع یابی در مشت شما قرار دارا‌هستند. چون قرار وجود ندارد با یک سری لایه که به شدت انتزاعی می‌باشند راز و کله بزنید.
همینطور می توانید از چندین خصوصیت های ساکن که برای آن پلتفرم عرضه شده‌است هم استعمال فرمایید و به سطح hardware مجاورت خیس بشوید و بهتر آن را در اختیار گرفتن نمائید. (ولی شاید بعضا از ابزارهای Cross-Platform بتوانند این آیتم را هم پوشش بدهند).
اما به لحاظ اینجانب در صورتی می خواهید برای مثال اپ نویسی تلفن همراه برای اندروید را بصورت مخصوص ادامه بدهید، شایسته ترین چاره به کارگیری از بسط ساکن با ابزارهای قانونی اندروید میباشد. چون خروجی Android Studio را نمیتوانید با هیچ گوشه و کنار نرم‌افزار نویسی دیگری مقایسه نمائید. ولی در‌حالتی که بخواهید برنامه خودتان را روی تعدادی پلتفرم منتشر فرمایید، این نوع از نرم افزار نویسی گوشی شاید شایسته ترین چاره نباشد.
فرم ورک ها و ابزار های Cross-Platform
آیتم بعدی که برای اپ نویسی گوشی وجود داراست این میباشد که از ابزارها یا این که فرم ورک هایی استعمال فرمایید که می‌توانند یک اپ را روی یکسری پلتفرم بسازند. در اصطلاح به‌این ابزارها Cross-Platform گفته می شود. بستگی به نیازی که شما دارید، تعداد متعددی از این‌راه حل ها ساخت گردیده اند و می توانید از در بین آن ها گزینش فرمائید.
توسعه و گسترش کراس پلتفرم
تنی چند از این مورد ها می‌توانند کدهای مستقر برای شما ساخت نمایند و از کتابخانه های Native حقیقی وواقعی استعمال نمایند. پس در واقعیت تنها یک لایه روی لهجه و ابزارهای مستقر کشیده اند، ولی هنوز برای عمل کردن با آن ها نیاز دارید که به کارگیری از فرم ورک ها و کتابخانه های Native را بلد باشید.
سایر مورد ها یک اپ هیبرید (ترکیبی) می سازند که تنی چند از کامپوننت های مستقر و تعداد از کامپوننت های HTML را داخل خودشان دارا هستند. این نرم افزار ها معمولا بخش اعظمی از کارکرد ها و همینطور رابط کاربری خودشان، به مرورگر اینترنتی خویش موبایل نیاز دارا‌هستند. لیست آیتم های شما برای این سبک از نرم افزار نویسی تلفن همراه هر روز در درحال حاضر بزرگتر شدن میباشد. پس گزینش از در میان آن ها می‌توانید دشوار باشد. مورد ها مهم که می بایست در هنگام تعیین فرم ورک های Cross-Platform به آنان دقت داشته باشید اینها می باشند:
مزایای جاوا برای برنامه نویسی اندروید چیست؟